Byłam na niego zła.
- Uważaj, bo uwierzę - odszczeknęłam mu. Spojrzałam w dół. Super! Ludzie się na nas gapili! Odepchnęłam go od siebie i odwróciłam się przodem do sciany skały wspinaczkowej. Zaczęłam wspinać się wyżej. Na chwilę przystanęłam i spojrzałam się na Will'a.
- Wymiękasz? - rzuciłam z pewną satysfakcją.
- Chciała byś - rzucił i ponownie zaczął się wspinać.
Wkrótce wspieliśmy się na sam szczyt.
- Ładny widok - rzucił chłopak.
- Może być - odparłam - choć wolałabym mordercze pustkowia - zaśmiałam się.
William?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz